Skip to main content
Evenement aanmelden
Piet Pankratz ruilt zijn danscarrière in voor een nieuw avontuur in Armenië

Zandvoortse danser gaat nu voor diplomatiek wereldtoneel

By Redactie
Laatste update:

Dit verhaal hoor je niet dagelijks. Een jonge gemotiveerde danser die op hoog niveau nationaal werkte aan een internationale carrière aan het Conservatorium in Den Haag. Maar een blessure en de coronapandemie gooit roet in het eten. De 16-jarige Piet Pankratz uit Zandvoort overkomt het. Hij gaat nu letterlijk en figuurlijk zichzelf ontplooien in een totaal andere tak van sport. Twee jaar gaat Piet een internationaal erkende opleiding volgen aan het United World College in Armenië.

Originele publicatie: Bollenstreek Plus Nieuws

Hoe heb jij je periode aan het Haags Conservatorium ervaren en hoe ben je er terecht gekomen?
“In Zandvoort heb ik aan de Jeugdsportpas deelgenomen. Hierdoor kon je gratis een heel aantal sporten uitproberen. Toen ben ik terecht gekomen bij ballet, iets waar ik meteen talent voor bleek te hebben en ook echt leuk vind om te doen. Samen met mijn balletdocent ben ik mij gaan voorbereiden op de audities om kans te maken op een plekje bij het Conservatorium in Den Haag. Dat is uiteindelijk gelukt en zo heb ik daar een aantal jaar kunnen dansen.”

Op het moment dat je een blessure kreeg, heeft dat je motivatie voor het dansen benadeeld?
“Mijn ambitie om door te stromen naar dansscholen in Berlijn en Monaco was er al enige tijd. In januari vorig jaar kreeg ik een blessure waardoor ik 6 weken in het gips heb gezeten. Daarna was mijn energie om verder te gaan wel degelijk aanwezig ook al liep mijn vorm wel flinke schade op, maar toen kwam corona. De audities zag ik langzaam wegvagen.”

Om op dat punt even verder te gaan. Je hebt in het najaar van 2020 enkele maanden op het Hageveld Atheneum in Heemstede gezeten. Was je daar op je plek?
“Het was gewoon niet meer mogelijk om mijn passie voor dans uit te voeren. Daarom heb ik toen ook gekozen voor het Atheneum. Na 2 maanden kwam ik er al achter dat het niet zo uitdagend was, op z’n zachts gezegd. Om wat te doen te hebben heb ik mij aangesloten bij jongerenclub Jonge Democraten. Bij het Hageveld zat ik ook bij de debatclub, om debattechnieken te verbeteren. Maar dat was nog steeds te weinig.”

In december maakte je alweer vrij snel de keuze om een volgende grote stap in je jonge leven te maken. United World College (UWC) in Armenië. Hoe kom je daar terecht, als gewone middelbare scholier?
“Bij de debatclub waren ook meerdere docenten aanwezig. Een van hen was ook decaan. Aan haar gaf ik aan dat ik heel veel miste en naar iets extra zocht. Toen kwam zij met de optie van het UWC in Armenië. Een plek waar je actief bezig gaat met politiek, diplomatie en nationaliteiten.”

Is de school daar ook echt op ingesteld. Of zit er meer achter dat je hiervoor gekozen hebt?
“Zij hebben als doel om culturen, mensen uit tientallen verschillende landen met elkaar te verbinden voor een duurzame toekomst. Het bestaat ook in Nederland, maar via een selectieprocedure kwam deze locatie naar voren.”

Armenië is niet zomaar een land gezien de spanningen in binnen- en buitenland. Trekt het je daarom ook extra om juist in dit land aan de slag te gaan?
“Ja absoluut. Tot voorkort een oorlogsgebied, om juist heen te mogen gaan om te leren over de cultuur daar en van de mensen om je heen.”

De selectieprocedure waar je net al even aan refereerde is ook niet een gemakkelijke. Dat vertelde je in een eerder interview. Welke stappen heb je moeten nemen om uitgekozen te worden?
“De intaketest heb ik in drie onderdelen doorlopen. Je begint met het schrijven van drie essays van samen 17.000 (!) woorden. Daarin beschrijf je hele brede mondiale vraagstukken als ‘hoe zie je jezelf als mens?’, ‘waar heb je de afgelopen jaren voor ingezet in een leiderschapsrol?’ en meer van dat soort complexe vragen.”

Mensen van jouw leeftijdsgroep, die dit lezen, kunnen zich misschien niet makkelijk voorstellen dat je je op zo’n moment met dit soort omvangrijke zaken bezighoudt. Hoe is het voor jou om het op je 16-jarige leeftijd te gaan doen?
“Dat gaat bij mij heel automatisch. Een knop om en dan ga ik ervoor. Als je het echt wil dan ga je het ook doen.”

De twee resterende stappen van je intake test, hoe verliepen die?
“Als tweede ging ik naar een dag waar opdrachten georganiseerd werden in groepen. Daar wordt zeer zorgvuldig gekeken naar hoe je je gedraagt in groepen. Wie neemt de leiderschapsrol of ben je juist een persoon die observeert? Tenslotte heb ik een psychologisch gesprek gehad. Dat was echt heel heftig voor je mentale toestand. Toch ging dat niet ten koste van de het goede gevoel dat ik altijd heb gehad bij de keuze die ik heb gemaakt.”

Op welke manier raakte jou dat gesprek het meest?
“Ik ging er heel erg met een open mind-set in. ‘Kan je dat wel aan? Nee ik denk het niet hoor.’ Dat soort dingen kreeg je op je afgevuurd. Dat was best wel eng, moeilijk om daar altijd tegen op te boksen. Wel heb ik er veel van geleerd om voorbereid te zijn op onverwachte situaties in zakelijke gesprekken. Maar ik heb niet direct een idee wat het heeft toegevoegd aan mijn voorbereiding op de studie.”

Wat hoop je mee te nemen van je tijd in Armenië?
“Ik wil de cultuur van het land tot me nemen. Ook op de school zelf kom in contact met zeker 85 verschillende nationaliteiten. Zoveel verschil met Nederland, maar waar ligt dat precies? Dat hoop ik te ontdekken.”

Hoe reageerde je directe omgeving eigenlijk op dit plan?
“Mijn moeder is in haar middelbare schooltijd naar Australië geweest. Andere mensen waren wel even verbaast over het land Armenië. Je zag aan hun gezichten dat ze niet meteen wisten wat het ging betekenen. Maar als je het hun dan goed uitlegt, dat alles goed beveiligd en georganiseerd is en wat er inhoudelijk voor kansen liggen, dan zijn ze al snel positief.”

De switch van een danscarrière waarvan abrupt een pauzeknop werd ingedrukt mede door corona naar een internationale studie diplomatie. Dat zie je niet dagelijks. Denk je dat je deze stap gezet zou hebben zonder de coronapandemie?
“Als ik mijn voet niet had gebroken en er geen corona was geweest dan was ik waarschijnlijk nu in Berlijn of in Monaco. Dan zou ik worden opgeleid tot werelddanser. De corona omstandigheden hebben er misschien toch extra aan bijgedragen dat ik nu ga voor dit nieuwe avontuur.”

Deel dit artikel op de socials!

Tip voor de redactie?

redactie@zandvoortinside.nl